Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Για τους Φορείς διαχείρισης προστατευομένων περιοχών


Οικολογική Δυτική Ελλάδα
Πάτρα 18 Ιανουαρίου 2012

Το τελευταίο στοίχημα για τις προστατευόμενες περιοχές

Αντίδοτο στην απαξίωση των Φορέων Διαχείρισης η ενεργοποίηση των Διευθύνσεων Συντονισμού Προστατευόμενων Περιοχών.


Με αφορμή την συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, που ενώνει το ΦΔ Μεσολογγίου με εκείνους του Αμβρακικού και του Καλαμά και το ΦΔ Στροφυλιάς - Κοτυχίου, με εκείνους του Χελμού και του Αίνου στην Κεφαλονιά, ο Περιφερειακός Σύμβουλος της ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣΗ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Κώστας Παπακωνσταντίνου – μέλος και ο ίδιος του ΔΣ του ΦΔ του Μεσολογγίου- έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η προστασία της φυσικής κληρονομιάς και η διατήρηση της ζωής είναι ζήτημα πρώτης γραμμής. Οι Φορείς Διαχείρισης έπρεπε να αυξηθούν και η λειτουργία τους να ενταχθεί στον τακτικό προϋπολογισμό. Με περίπου 50 ΦΔ και με μέσο όρο το πολύ δέκα εργαζόμενους ανά ΦΔ θα καλύπταμε πάνω από 150 περιοχές του Δικτύου Natura-2000 – σχεδόν όλες όσες χρειάζονται αναβαθμισμένο καθεστώς προστασίας. Είναι πολλοί 500 εργαζόμενοι για να διασφαλίσουμε το πιο σημαντικό μέρος της φυσικής κληρονομιάς της Ελλάδας; Φυσικά όχι. Αυτή είναι η μόνη υπεύθυνη πολιτική θέση για τις προστατευόμενες περιοχές.

Το μεγαλύτερο στρατηγικό λάθος με τους ΦΔ ήταν ότι από την αρχή η διοίκησή τους θύμισε Αναπτυξιακή Εταιρία και όχι συμβούλιο Εθνικού Πάρκου. Δήμοι, Περιφέρειες, παραγωγικοί και αναπτυξιακοί φορείς είχαν την πλειοψηφία και επί 10 χρόνια αποφάσιζαν χωρίς γνώση και ενημέρωση για κρίσιμα περιβαλλοντικά θέματα. Φυσικά, η προστασία και η διαχείριση, από προαπαιτούμενο κατάντησε πάρεργο και κυριάρχησαν τα έργα και οι επενδύσεις. Αναπόφευκτα, λοιπόν, ο θεσμός των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών απαξιώθηκε και όλα όσα ονειρευόμασταν και υποσχόμασταν πήγαν «στο βρόντο». Το ΥΠΕΚΑ, που τώρα διαπιστώνει αυτές τις αδυναμίες, ας αναλογιστεί ότι το ίδιο ευθύνεται γι αυτή την κατάντια.

Εδώ που φτάσαμε, ένα μένει: Να ενεργοποιηθούν οι Διευθύνσεις Συντονισμού που προβλέπονται από το Νόμο 3937/2011[1]. Αυτές, όχι μόνο θα βοηθήσουν τις προστατευόμενες περιοχές αλλά θα συμβάλουν και στην επίλυση άλλων προβλημάτων όπως η λαθροϋλοτομία που φέτος οργιάζει. Αρκεί, βέβαια, να ασχοληθούν αποκλειστικά με τις Προστατευόμενες Περιοχές και να μη διοικηθούν ξανά από οπαδούς της άγριας ανάπτυξης – εκείνους που κατέστρεψαν τους Φορείς Διαχείρισης».

Κώστας Παπακωνσταντίνου

Περιφ. Σύμβουλος Γραμματέας Περιφερειακού Συμβουλίου


[1] NOMOΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 3937 //2011 Διατήρηση της βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις. Άρθρο 7 παρ. 2:
« … ιδρύονται Διευθύνσεις Συντονισμού Προστατευόμενων Περιοχών σε επίπεδο Αποκεντρωμένης Διοίκησης με αρμοδιότητα την εποπτεία και διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών …, το συντονισμό της φύλαξης από τα χωρικά αρμόδια σώματα ασφαλείας, καθώς και το σχεδιασμό και την εφαρμογή μέτρων και δράσεων διαχείρισης, έρευνας, προστασίας και ενημέρωσης. Οι διευθύνσεις μπορούν να συνεπικουρούνται από συμβουλευτική επιτροπή που δεν αμείβεται και αποτελείται από επιστήμονες ακαδημαϊκών ή ερευνητικών ιδρυμάτων, ειδικούς σε γνωστικά αντικείμενα συναφή με το χαρακτήρα και τις οικολογικές απαιτήσεις των υπό διαχείριση προστατευόμενων περιοχών, καθώς και εκπροσώπους περιβαλλοντικών οργανώσεων με αποδεδειγμένη εμπειρία, τεχνογνωσία και επιστημονική επάρκεια σε θέματα οικολογίας και διαχείρισης της βιοποικιλότητας.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου